demir çarık

“yola bir düşüldü mü ömür boyunca gidilir ekmeğin ve şarabın peşinden” sabah, bir ankara. kahvaltı etmeden içilen kahvenin bulantısı. fark ettirmeden ıslatan bir yağmur, rüzgâr desen çoğu yerde binalardan geçit bulamıyor kendine. birkaç arkadaşla edebi dergi çıkarma hevesimizin finansal kaygılarıyla işimin düştüğü ancak her gittiğimde farklı bir mazeretle yerinde bulamadığım bürokrat ve bürokratın umursamaz sekreterleri. […]

Oku

Damarlarından Akan Dünya

Bir üç beş adım. Öylesine girdiğim bir alandı, zaman, antika addedilen eşyaların üzerinden çözünüp havaya karışıyor, insanları sarhoş ediyordu. Ben sarhoş değildim, ancak adımlarım rastgeleydi. Bir anarşiyi arzuluyor ve temsil ediyordum. Birbirine girmiş kartpostallar, zevksiz taşlarla bezenmiş takılar, eski plaklar, eskitilmiş heykelcikler, paslanmış silahlar ve çok fazla gerçekliğe maruz kalmaktan kör olmuş fotoğraf makineleri arasında […]

Oku